Missionariswerk

Er zijn zo van die dagen waarop je je afvraagt: waar begin ik toch aan? 28 augustus was zo'n dag. Het was de dag van het 3e Whiskyfestival 'The Still's', een Whiskyfestival waar wij met Rum gingen staan.

Hoe het begon

2 jaar geleden werden we benaderd door The Still's, een Whiskyclub uit Lebbeke, met de vraag of we met een stand wilden komen staan op hun 2d Whiskyfestival. Ze wisten dat we enkel Rum verkochten, maar omdat we lokaal zijn en toch al wat naambekendheid hadden, hadden ze ons er graag bij gehad. We hebben toen toegezegd en we waren aangenaam verrast door het aantal mensen die tijdens dat festival onze stand kwamen opzoeken. Toegegeven: het festival was heel klein, en we hadden het voordeel dat een grote groep aanwezig was door de publiciteit die we zelf hadden gemaakt, maar toch.

Nog eens?

De vraag volgde of we het volgende jaar ook zouden willen deelnemen. En dus zeiden we: "Ja, natuurlijk". Toch is het niet evident voor ons, want net als het jaar ervoor, zaten we met onze handen in ons haar over welke Rums we zouden meenemen.

Hier is het dilemma:

Je weet dat de meeste gasten daar aanwezig zijn om Whisky te proeven. Ze hebben dus een voorkeur voor die smaak, en ze kennen de merken uit de Whisky wereld. Daarom zouden we kunnen opteren voor een selectie van Rums die wat van de smaken van Whisky overnemen, en dan best ook nog van merken die bekend in de oren klinken, zoals Cadenhead's, Watt en Berry Bros. & Rudd.

Anderzijds wil je natuurlijk ook Rum promoten die meer de tropische kant opkijkt, met lekkere Rums uit Cuba, Guyana, Jamaica, Trinidad, etc. , want dat zijn de Rums die je het meeste gaat zien verschijnen, en die de grootste variëteit opleveren.

Zoals we altijd doen wanneer we niet kunnen kiezen hebben we dan maar van alles iets meegenomen. Het resultaat is dat we 1/6 van onze winkelvoorraad mee hadden. Mijn 2CV lag plots laag bij de grond...

De dag van het festival

Het festival was, ten opzichte van de vorige editie, veel groter geworden. De aankleding was ook prachtig en de ontvangst was goed georganiseerd. Er kwamen ook veel meer mensen kijken dan tijdens de vorige editie. We waren vertrokken voor een heel... euh... interessante dag. Er was veel interesse voor onze Rum. We hadden ons voorgenomen om zoveel mogelijk te kijken naar de reacties. Deze vragen wilden we beantwoord zien:

Wat weten mensen eigenlijk over Rum?

Hebben ze al eens Rum gedronken?

Indien ze niet willen proeven: Waarom niet?

Wat zijn de ideeën die mensen hebben over Rum?

Ons missionariswerk in het hol van de leeuw was begonnen!

Wat weten mensen over Rum?

Overduidelijk: weinig. Tot onze grote verrassing waren er veel mensen die Rum wel kenden van naam, maar die geen idee hadden waar het vandaan komt en waar Rum van gemaakt wordt. Het is dan ook duidelijk dat we daar nog werk aan de winkel hebben, want het blijft moeilijk om iemand te overtuigen van een drank wanneer die persoon geen idee heeft wat het eigenlijk is. Tel daarbij de enorme verscheidenheid die, laat ons eerlijk zijn, veel groter is dan bij Whisky, of enige andere sterke drank, en je merkt dat mensen een beetje verloren zijn in het kluwen van smaken en stijlen. Ook daar moeten we dus een tandje bijsteken om duidelijkheid te scheppen.

Hebben ze al eens Rum gedronken?

3 antwoorden daarop: "ja", "nee", en "enkel met cola". Dat is dan weer niet verrassend. Toch toont ook dat aan dat er nog heel wat werk aan de winkel is, want in tegenstelling tot wat velen denken is Rum een heel nobele drank met heel bescheiden roots, die bij voorkeur puur wordt gedronken. Het idee dat bij elke Rum cola moet worden gegoten is natuurlijk verkeerd. We zijn er van overtuigd dat we daar vooral naar de HoReCa moeten kijken. Wie vandaag nog "Rum & cola" op de kaart zet, reduceert Rum tot een minderwaardige drank. Wil je dit toch aanbieden? Koop dan wat limoen, gebruik kwalitatieve Rum en zet "Cuba Libre" op je kaart. Maak daarnaast ook een mooie kaart met een specifieke selectie Rums, et voila: je verkoopt nu meer van beide en je doet het met respect voor de ambacht die in elke fles Rum kruipt. You're welcome. Ons missionariswerk loopt dus ook buiten de grenzen van het Whiskyfestival verder.

Indien ze niet willen proeven: Waarom niet?

Dat was een moeilijke vraag om beantwoord te krijgen, maar in eerste instantie: peer pressure. Jep. Er waren individuen die stilaan richting onze stand kwamen gestapt met een duidelijk avontuurlijke blik in hun ogen, maar die plots afgeschrokken werden door iemand aan de stand naast ons die riep: "Da's Rum, hé! Ge moet dat niet drinken hé! Het is hier wel een Whiskyfestival hé!"... de avonturiers dropen af.

Toch waren er heel wat stoere bonken en onverschrokken vrouwen die zich niets aantrokken van deze fanboy, en onze stand kwamen bezoeken. De fanboy droop plots ook af, dus de blokkade was weg. De meesten onder de bezoekers die niet wouden proeven deden dat omdat ze ondertussen al veel hadden geproefd en nog veilig thuis wilden geraken. We stonden dan ook achteraan, wat het risico vergrootte dat mensen al boven hun theewater zouden zijn. Wel verstandig van de stoere bonken en onverschrokken vrouwen. Ze namen bijna allemaal een kaartje mee. Missionariswerk is nooit gemakkelijk, maar we geven niet op.

Wat zijn de ideeën die mensen hebben over Rum?

Dat is heel uiteenlopend. Laat ons beginnen met te zeggen dat veel mensen er geen echte ideeën op na houden. Ze kennen het, ze kennen enkele van de grotere merken, en ze zullen het al eens gedronken hebben in één of andere cocktail, maar de meesten zullen Rum niet echt herkennen als een drank die puur gedronken dient te worden, en die van hoge kwaliteit is. Sommigen zien Rum ook als een concurrent voor Whisky. Dit idee is geworteld in het feit dat ze Rum niet kennen. Rum is helemaal anders dan Whisky, en flessen zoals de Master Blender's Reserve van Black Tot, de Matusalem 23 Lefebre en de Hampden 1753 tonen dat ook duidelijk aan. Wat deze flessen ook aantonen is de rijke geschiedenis van Rum, want dat is ook iets wat mensen denken: dat Rum heel recent ontstaan is en geen geschiedenis kent. De verrassing is dan ook groot wanneer ze tot de conclusie komen dat Rum een heel rijke en interessante geschiedenis heeft. Als missionarissen is het natuurlijk onze plicht om het woord van Rum te verspreiden.

En wat hebben we geleerd?

We hebben vooral geleerd dat Rum geapprecieerd wordt, eens de mensen de juiste inzichten hebben meegekregen. De enorme variëteit mag dan wel een struikelblok zijn voor wie nieuw is in de Rum wereld, het is tegelijkertijd de grootste troef van Rum. Iedereen zal er wel zijn smaak in kunnen vinden, en wie avontuurlijk is zal er veel plezier aan beleven. Ons missionariswerk was dan ook een succes, en volgend jaar zetten we dit zeker verder.

We gaan het woord van Rum blijven verspreiden, we gaan deze goddelijke drank blijven promoten, en aan de fanboy: kom volgende keer ook eens proeven. Je zal niet in vlammen opgaan.